Het is de derde dag. Alles is wat rustiger geworden. Aurora durft haar puppekinders meer alleen te laten. Als ze het zelf te warm vindt gaat ze voor de werpkist liggen of zelfs alweer op de bank. Als ze alleen buiten is, is ze haar gewone gekke zelf weer. Inmiddels hebben de stamboomnamen voor de pupjes bedacht. Wie welke naam krijgt weten we nog niet. Een naam moet bij het pupje passen en dus wachten we even tot wij ze lang genoeg kennen om te weten wat het karakter is voor de hondjes.

Vanochtend hebben we de pupjes weer kunnen wegen en ze zijn allemaal een beetje aangekomen. Maar omdat Aurora nu beter eet en drinkt zullen de gewichten ook wel wat sneller gaan toenemen.

Ook Aurora’s favoriete kleur is donkerblauw (net als haar moeder). Maar ze zorgt voor alle pupjes even goed. Als ze buiten bereik liggen en zelf kan ze niet naar zich toe trekken geeft ze toch even een piepje zodat ik eraan kom vliegen en het pupje uit zijn of haar verstopplaats haal. Gelukkig vindt Aurora alles nu best en kan ik lekker genieten van de kleintjes.