Dit wordt een iets langere blog want ik wil alle pupjes aan jullie voorstellen. Alle pupjes hebben inmiddels al een gouden mandje of met een aan zekerheid grenzend gouden mandje. Ik zal beginnen met Borgir, ons duiveltje wat inmiddels al wat rustiger is. Zijn buikje is vol 920 gram schoon aan de haak

Hij is nog steeds wel een ventje hoor. Als hij anderen hoort eten is hij gelijk klaar wakker. Maar voor de rest slaapt hij nog zijn schone slaapje. Zijn oogjes zijn nog lekker dicht, maar scheelt niet veel. Ik denk dat dit mannetje naar België mag gaan. Waar hij samen met een andere reu lekker zijn ding kan doen.

Het tweede welpje wat ik voor wil stellen is Branwin. Mijn mooie kleine en o zo lieve meisje.

Branwen gaat ons pack vertegenwoordigen in Duitsland. Waar zij ook de eerste is van dit outcross project en met een beetje Duits bloed (opa is Duits) is het natuurlijk ook daar een klein feestje. Branwen is ook al wakker. Zij kijkt dapper de wereld in en laat het eten niet aan haar voorbij gaan. Met haar 860 gram toch aardig bijgekomen

Het derde welpje is Breogán. Een heel rustig mannetje maar zo ontzettend mooi en moeders kindje

Nog niet zijn oogjes open maar met zijn 900 gram toch al een hele vent. Hij heeft witte handschoenen zonder vingers aan. Zo grappig om te zien. Dit is de grootste knuffel van het nest. Hij kruipt helemaal mijn nek in. Lekker ding. Hij blijft in Nederland. Hij gaat terug naar de stad waar het voor de Saarlooswolfhond allemaal begon. Hij komt samen te wonen met een wolfhondteefje. Ik weet zeker dat hij een surrogaatmoeder ook lief gaat vinden.

Het volgende pupje is Bairrfhion (blijft dit ook een mooie naam vinden). Met zijn 925 gram is hij het zwaarst maar hij doet ook niet anders dan eten. Zodra Aurora haar neus laat zien wordt hij wakker en begint hij vast met lopen. Zonder zijn ogen open te doen trouwens

Het is ook een clowntje hoor. Hij wordt denk ik net zo vocaal als zijn opa, de aansteller. Als ik Bairrfhion oppak dan begint hij als een idioot te piepen en gekke bekken te trekken. Auroroa is telkens volledig in paniek.

Dan Breanna (890 gram) een beertje van een vrouw. Niet bewust vernoemd naar die andere beer van een vrouw Brienne of Tarth maar ze heeft wel iets weg van deze dappere vrouw.

Breanna blijft in Nederland en komt in een huis met twee andere dames. Ze is zeer gewenst en dat is voor een fokker eigenlijk het mooiste wat je kan overkomen. Breanna was eerst wat drukker maar met deze warmte doet ze het wat rustiger aan. Zij is de eerste die op vier pootjes loopt zonder bij elke stap om te vallen en zij heeft alletwee haar ogen al wagenwijd open. Ze maakt zich niet druk maar hoort en ziet graag alles. Dat is duidelijk.

Dan Boudiccae ons eigen meisje die ik in een andere blog later wel helemaal goed voor zal stellen. Boudiccae was van mij vanaf het moment dat zij geboren werd. Een klein meisje die helemaal op het eind nog even kwam kijken. Ze is nu wel aardig op gewicht aan het komen ook zo’n 870 gram. Zij weet inmiddels de weg naar de tepels zelf te vinden maar houdt haar oogjes vandaag nog even dicht, maar het scheelt niet veel.

Het laatste en zeker niet het minste welpje is Beowolf. Hij houdt van reizen en schuift nog steeds de hele bak door. Hij houdt ook zijn oogjes dicht en komt daardoor nog weleens klem te zitten tussen zijn moeder en de rand van de werpkist. Dan begint hij met zijn epos waardoor iedereen weer wakker is.

Het is zoals jullie zien wel een oude ziel.

Dat waren de pupjes van Aurora en Chakka. En natuurlijk ook even een afbeelding van papa en mama