En eindelijk daar waren ze.

Het heeft even geduurd maar gisteren zijn ze geboren. Er was wel wat hulp nodig want de weeën kwamen niet goed op gang. Aurora had wel al 24 uur regelmatig harde buiken maar verder kwam ze niet. Na een bezoek van de dierenarts en een injectie met oxytocine kwamen de weeën om 14 uur echt opgang. Met tussenposen wierp ze achter elkaar twee pupjes de wereld in tot om iets voor 12 uur vannacht de laatste. net op tijd om op dezelfde dag jarig te zijn als zijn broertjes en zusjes. Ik zeg nu wel zijn, maar voorlopig is Aurora een beetje beschermend, Een beetje te om voor ons op een prettige manier de pupjes te controleren. Komt misschien ook omdat het allemaal zo snel is gegaan. Dus beoordelen we nu maar even met een klinisch blik. Alles beweegt, alles haalt adem en alles drinkt. Nu moet alleen Aurora nog even wat gaan eten en drinken.

Nummer 7 ligt op deze foto tussen haar voorpoten. Een beetje slechte foto maar de eerste van vandaag na een rusteloze nacht omdat er steeds een verder afdwaalde en ik met risico voor mijn handen het beestje terug moest leggen.

Al met al weer een heel andere ervaring dan bij Shanti waar alles eigenlijk heel gemakkelijk ging. De grootste uitdaging bij Aurora is het mogen oppakken van de pupjes maar dat komt vanzelf (hoop ik)

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s